مدل ریاضی انتخاب تأمین کننده و تخصیص سفارش در زنجیرة تأمین با لحاظ عدم اطمینان در متغیرهای طراحی

هزینة مواد خام حدود 60درصد از بهای تمام شده (در برخی صنایع تا 80درصد) را دربرمی گیرد. در چنین شرایطی، منبع یابی مناسب، می تواند نقش مهمی در کارایی و اثربخشی سازمان ایفا کند و تأثیر مستقیمی در کاهش هزینه ها، افزایش سودآوری و انعطاف پذیری شرکت داشته باشد. در این مقاله، تعیین کمیت مطلوب سفارش با وجود چند تأمین کننده، چند محصول، طی چند دوره، در حالت مجازبودن مازاد و کمبود، با لحاظ ماهیت چندمعیاره و چندهدفی مسئله، و وجود تخفیف افزایشی، با لحاظ عدم اطمینان در متغیرهای طراحی، مد نظر قرار گرفته است. به منظور لحاظ معیارهای مؤثر بر انتخاب تأمین کننده از فرایند تحلیل شبکه و به منظور لحاظ وابستگی داخلی میان معیارها از دیمتل استفاده شده است. به منظور لحاظ عدم اطمینان در فرایند ارزیابی و انتخاب تأمین کننده، عدم اطمینان در متغیر طراحی، بدون مدنظر قراردادن عدم اطمینان در پارامترها، لحاظ و مدل با استفاده از الگوریتم ژنتیک حل شد. در مدل مذکور، مسئله نسبت به تغییر در متغیرهای طراحی مقاوم شده، به نحوی که با تغییر در فضای مسئله، تغییر در تابع هدف اندک است که به کاهش نوسانات منجر خواهد شد.